Twijfel

"Weet je het wel zeker?"

"Weet je zeker dat je misbruikt bent?"

"Je weet wel dat het herinneringsvermogen niet betrouwbaar is, hé?"

"Heb je misschien verkeerde signalen afgegeven?"

"Heb je wel duidelijk nee gezegd?"

"Waarom ben je niet gewoon gegaan?"

"Klinkt voor mij niet als misbruik."

Dit zijn de reacties die slachtoffers van seksueel geweld te horen krijgen wanneer ze hun verhaal delen.

75% van slachtoffers hoort van minstens één persoon in zijn/haar omgeveing dat ze zelf schuld zijn. Dat ze het misbruik hebben uitgelokt. Dat ze maar beter hadden moeten handelen, dan was het allemaal niet gebeurd.

Niet alleen vrienden en familieleden, maar ook hulpverleners en politieagenten geloven slachtoffers vaak niet. Er wordt dan snel van "nepherinneringen" gesproken en beweerd dat we niet kunnen weten of de herinneringen aan het misbruik echt wel waar zijn.

Het interessante is dat dit alleen met herinneringen aan seksueel misbruik gebeurd.

Stel iemand vraagt jou om je mooiste herinnering uit je kindertijd te delen en jij zegt: "Mijn mooiste herinnering was toen mijn ouders voor mijn vijfde verjaardag met mij naar het pretpark gingen. Ik weet het nog alsof het gister is gebeurt."

Dan zegt niemand: "Weet je het wel zeker? Misschien waren jullie helemaal niet in het pretpark. Het is toch al zo lang geleden. Misschien is het helemaal niet gebeurd. Misschien wilde je graag naar het pretpark, maar mocht dat niet van je ouders en heb je alleen maar verzonnen dat je in het pretpark bent geweest."

Het maakt niet uit wat je overkomt: auto ongeluk, diefstaal, inbrekers, etc. Als je erover vertelt, zal niemand eraan twijfelen dat het daadwerkelijk is gebeurt. In tegendeel. Mensen zullen met schock en betrokkenheid reageren.

Maar bij seksueel misbruik is alles anders. Daar kunnen we het niet weten. Daar zijn ineens het menselijke herinnerings- en oordeelsvermogen niet meer betrouwbaar.

Victim blaming houdt slachtoffers klein en beschermt daders. Wanneer iemand aan jou vertelt dat hij/zij seksueel geweld mee heeft gemaakt, Luister dan met een open oor. Ontvang de persoon met empathie en troost.

💜💜💜

Vorige
Vorige

Boek: “Het bevuilde nest” van José Al.

Volgende
Volgende

Het is geen stoornis, het is een aanpassing